Blijkbaar heb ik iets met gemeenteraadsverkiezingen. Of heb ik een cyclus van 6 jaar?
In september 2006 werd de belgische deur dichtgetrokken bij Microsoft en kwam ik met mijn blog terecht in woelige Antwerpse toestanden. Lees maar even na op www.brunosegers.com, maand oktober 2006. Toen werd SP.A plots marketing en kregen kandidaat burgemeesters presidentiële allures. Alleen Obama deed enkele jaren later beter.
In oktober 2012 trok ikzelf de deur dicht bij RealDolmen en kwam ik zonder blog maar met dank aan de pers weer terecht in woelige Antwerpse toestanden. En heb ik nergens geen politieke vrienden meer omdat ik vond dat dit land een praatbarak geworden is waar niets meer beslist wordt en waar ondernemen plots een politiek statement geworden is.
Maar daar gaat het even niet over.
Want het wordt tijd om te spreken. Wanneer mensen starten in nieuwe verantwoordelijkheden klinkt het dikwijls “wacht tot binnen 100 dagen” omdat men zich –terecht- eerst wil verdiepen in de materie. Intussen heb ik geleerd bij een vertrek te zwijgen en dat gedurende minstens 30 dagen. Want de eerste versie van de afscheidsbrief komt uit het hart terwijl de finale versie eigenlijk uit het hoofd moet komen. Met heel veel intellect en veel minder emotie. Zover zijn we nu.
“Wat liep er mis bij RealDolmen?” Niets, alleen wat moeilijk deugdelijk bestuur met als gevolg weinig beslissingen. En daar ben ik als CEO –en niemand anders- verantwoordelijk voor. Maar dat rapport wordt gepubliceerd op 30 november. Beide zonen zullen gniffelen en heel waarschijnlijk mijn zondagsgeld intrekken.
“Wat ga je nu doen?” Daar geef ik hetzelfde antwoord op als destijds bij mijn Microsoft vertrek. Ik kan alleen zeggen wat ik NIET ga doen. Destijds stelde ik immers dat ik primo geen filiaal van een multinational meer wou leiden en secundo niet meer op een loonlijst wou staan. Ook deze 2 basisprincipes ga ik deze keer niet verloochenen. Maar er komen er wel 3 andere bij.
Ik ga geen beursgenoteerde onderneming meer leiden. Men zal het mij niet in dank afnemen maar de beurs en de banken zijn –even- achterhaald. De beurs kan een motor zijn voor groei maar (nog) niet voor duurzame groei. Vele bedrijfsleiders nemen een sabbatical tijdens hun midlife crisis. Ik zou de beurs –en alle banken- vragen hetzelfde te doen. Beste financiers, sluit uwe winkel voor een paar maanden en laat ons eindelijk duurzame plannen maken. Want jullie zorgen vandaag voor geen enkele toegevoegde waarde. Erger, wij moeten vandaag helpen de put te delgen die jullie gemaakt hebben.
Ik wens ten tweede geen bedrijf meer te leiden waar de syndicaten te sterk aanwezig zijn. Vakbonden houden immers de noodzakelijke veranderingen tegen omdat zij leven in het verleden en nog steeds niet doorhebben dat er een nieuw model moet opgebouwd worden waar zowel werkgevers als werknemers inleveren. Beste vakbonden, herstel eerst het evenwicht tussen jong en oud en tussen oud en nieuw denken in uw eigen organisaties vooraleer jullie in het sociaal overleg stappen. Jullie zijn het contact met de jonge generatie volledig verloren.
Ten derde –en wees gerust- ik ga niet in de politiek. Ik weet dat het woord nooit te pas en te onpas gebruikt wordt maar dat kan ik mijn kinderen niet aandoen. Nooit in de politiek. Omdat je in een democratie die meer en meer gemediatiseerd wordt niet dapper –lees onpopulair- meer kan zijn. Je moet voor draagvlak en consensus gaan vooraleer je daadwerkelijk iets kan doen. Het is alsof je eerst een marathon moet lopen om uiteindelijk in de laatste rechte lijn door een sprinter ingehaald te worden.
“Wat ga ik wel doen?” Wel, ik ga meer dan ooit blijven ondernemen. Omdat ik geloof dat werk voor welvaart zorgt en dat alleen dan ons solidariteitsprincipe van herverdeling kan blijven gelden. Daar ga ik voor, daar sta ik voor. Eerst werken, dan herverdelen. En dat op een duurzame manier.
En ik ga wat meer schrijven; via de pers of via mijn blog. En een luis in de pels blijven van multinationals, financiers, vakbonden en politici. Omdat zij eerst aan zichzelf denken en dan pas aan de anderen. En zo kom je nooit tot de verandering die zo broodnodig is om tot een duurzaam herstel te komen.
Oh ja. Doe mij één plezier. Deel dit verhaal via Facebook of stuur door via Twitter. Ondernemers hebben jullie ondersteuning nodig. En anderen –zoals multinationals, financiers, vakbonden en politici- verdienen een schop onder hun kont.
Uit respect voor de doden heb ik de kranslegging op het graf van de Onbekende Ondernemer geannuleerd maar we zijn zeer ver van een wapenstilstand. Of hebben we plots wel een begroting? Als laatste van Europa ….
Tot morgen.
Bruno, le Belge au Boulot
Chit_ChatGPT 
Bruno, als ik je blog lees, dan vrees ik dat er niet veel meer rest voor jou dan zelfstandige te worden of in het beste geval te gaan werken voor een zeer kleine KMO of deze over te nemen. Hier is niets verkeerds mee, maar vrees dat je na al de ervaringen die je hebt opgedaan, snel uitgekeken zal zijn op deze nieuwe uitdaging.
Dag Bruno,
Als jonge starter geeft dit mij een extra boos om door te gaan. Ikzelf ben bezig met een duurzaam project op te starten. Hier komen héél wat barrières bij kijken. Mocht er interesse zijn om een jonge kerel te helpen met wat extra ervaring, mail me dan via thijs@bazuin.be.
Hopelijk tot in een mail en bedankt voor de motivatie!
Dag Bruno,
Ik ging net hetzelfde posten als wat Thijs deed. 🙂
Het is inderdaad fijn om je bericht te lezen, want ook ik ken als starter het verhaal van vallen en opstaan. Daarom wilde ik je net dezelfde vraag stellen. Indien je interesse hebt om je ervaring of extra ondersteuning te bieden dan kan je me mailen via info@l-o.be
Bedankt voor je bericht!
Hallo Bruno
Mooie post!
Ook ik kwam stap voor stap tot dezelfde conclusies, één en ander in ons systeem is grondig scheef gegroeid: vele beursgenoteerde bedrijven en banken hebben alle voeling met realiteit verloren en handelen enkel in functie van (korte termijn) belang van aandeelhouder en/of eigen bonus. Totaal onverantwoord!
Vakbonden maken meer kapot dan ze zelf beseffen ( tenminste dat kan je enkel hopen voor die mensen, als ze het echt zouden beseffen zijn het pure misdadigers)
Jammer dat je je niet waagt aan de politiek. Als startend ondernemer merk ik, dat ik hier en daar wel wat hulp van “het systeem” zou kunnen gebruiken.
Wel blij te lezen dat je meer dan ooit gaat ondernemen.
Kiezen om hier te blijven is ook kiezen om optimist te blijven en positief te zijn. Er is veel “onmogelijk” geworden in dit land, tegelijk is er ook nog steeds heel veel wél mogelijk.
Vele van onze Vlaamse KMO’s zijn wereldklasse in hun eigen vakgebied, tegelijkertijd is er bij deze KMO’s nog heel veel ruimte voor verbetering qua professionalisering ( marketing-IT-HR, ….)
Daar liggen dus nog heel veel kansen- ook voor startende ondernemers zoals ik 🙂
Eens praten over de verbeteringsslag die onze KMO kan maken dankzij slimme inzet van de juiste ICT tools?
@daneelspeter
knap artikel
Bruno heeft gelijk. Ik hoor trouwens meer en meer dergelijke klare taal van topondernemers, waar ze dat tot voor kort alleen nog maar durfden denken. Maar wat blijft er over? Boeltje pakken en wegwezen? Ja, maar niet zo eenvoudig als je een gezin met opgroeiende kinderen hebt.
Een groot deel van onze leidinggevende elite (politici, vakbonden, bedrijven, ….) bestaat uit psychopatische persoonlijkheden. En mensen die een mentale leeftijd hebben die ergens tussen 1 en 6 jaar oud ligt. Alle logica is zoek ondanks het feit dat ons brein op binaire wijze functioneert. Ja ons brein kent alleen onszelf. Ja, zelfs als we iets doen voor een ander dan doen we dat voor onszelf. Maar dat wil niet zeggen dat we in deze tijden waar ‘overleven’ centraal staat het egoïsme mogen laten zegevieren. Hoog tijd voor echte leiders!! Wie staat er op?
Verzamel alle ondernemers, ttz de grootste werkgever van het land, onder één partij…ga voor de absolute meerderheid, bestuur daarna democratisch maar als een goede huisvader, euuh ondernemer en maak van ons landje een winstgevend paradijs. Lijkt me een haalbare uitdaging. Ik zie niemand een cordon sanitair durven aan te leggen tegen de grootste werkgever van het land, de zelfstandige ondernemer.
Mooi gezegd!
Klein correctie toch: België heeft niet als laatste van Europa een begroting. Europa zelf heeft als laatste van Europa nog altijd geen begroting… Om maar te zeggen dat het eigenlijk nog erger is 😉
Ik deel de mening volledig; eerst welvaart creëren alvorens ze te verdelen. Velen zijn net het omgekeerde aan het doen en de tak waarop ze zitten aan het afzagen.
als werknemer tracht ik ook welvaart te creëren door 200% mijn best te doen, maar meestal worden we afgedaan als ‘plebs’, niet hoog genoeg gediplomeerd, overbodig, niet hoog genoeg in de hiërarchie. Hoewel we WEL degelijk hard ons best doen en begaan zijn met de bedrijf. Het is niet nodig om hiervoor de nodige erkenning en (be)(ver)loning te voorzien hoor, “je hebt toch niet te klagen”. Neen want er moet een duidelijk klasseverschil blijven, je mag niet boven onze enkels komen.
Als ons dan nog het enige wat ons rest kwa inspraak of infovergaring via bvb OR nog door jullie wordt gefnuikt als zijnde “zootje ongeregeld van de vakbond” gaat dit mijn petje te boven. Veralgemenen is nooit goed. Hoe kun je willen dat alle ondernemers, zelfstandingen zich laten wel mogen representeren door Unizo, Voka en in allerhande hoge huizen, mee de politiek bepalen (BDW tafelt vaak met voka, niet ?) en jullie ons als werknemer onder de duimen wil drukken ? of kan dit allemaal ontkend worden ?
hoewel wij ook tot het uiterste gaan, ondernemers niet zijn zonder de beenharde inzet van hun personeel moeten jullie zelf eers welvaart creëren en dan pas laten druppelen ?
Beste Bruno, je had misschien beter 100 dagen gewacht ipv 30 dagen voor je bedenkingen op de wereld los te laten. Veel van wat je schrijft is terecht, maar je grossiert in veralgemeningen en dat is juist één van de problemen waarmee onze maatschappij kampt. Als we ons systeem succesvol willen veranderen, zal het van binnenuit moeten gebeuren en niet door alle categorieën waartoe je zelf niet behoort te beladen met alle zonden van Israël.
Ik ben het slechts ten dele eens, en wel omdat ook jij denkt en handelt vanuit een aantal ‘oude’ aannames, gebaseerd op een (neo)liberale utopie en het daarbij horend ‘rationeel’ mensbeeld. Nu weten we ondertussen dat de dominante ideologieën van de 20ste eeuw, kapitalisme en communisme,systeemfouten bevatten, niet in het minst in de benadering van het menselijk gedrag.
Het kastensysteem doorbreken is inderdaad de oplossing, maar is dat ooit al rimpelloos verlopen?
Ik raad je aan het boek ‘utopie van de vrije markt’ te lezen van Hans Achterhuis. Waarmee ik geen pleidooi wil houden tegen ondernemerschap. In tegendeel, de persoonlijke en interpersoonlijke verantwoordelijkheid is nog nooit zo groot geweest. En er doen zich echte opportuniteiten voor, ook qua herverdeling. Niet langer vanuit een trickle down effect, dat is veel te duur. Maar door de taart -van arbeid en meerwaarde
creatie- te herverdelen. Want het verband tussen toegevoegde waarde en medewerker is steeds minder toewijsbaar. En steeds meer ‘verbergen’ zich in grote organisaties, terwijl ze niet naar behoren functioneren. Tijd dus voor anders ondernemen, anders financieren en anders kijken naar risico’s. Ik zou graag mijn kijk daarop uit de doeken doen…
Wie zichzelf verliest in passie, verliest minder dan wie de passie verliest. Tegenslag zal sommige mensen breken, het zal andere mensen doen doorbreken; zorg dat je nu doorbreekt, met een knipoogje van een familiale ondernemer, sinds 1980, met twee zonen, schatjes van patatjes die het formidabel goed doen. @guydewilder
Ik spreek mij niet uit over alles wat u aanhaalt maar met één onderdeel ben ik het absoluut volmondig eens: banken zorgen vandaag voor geen enkele toegevoegde waarde! Zouden zij, met alle overheidssteun die ze als evident blijken te beschouwen, niet iets moeten terugleveren aan de maatschappij? Zouden zij niet met een open, onbekrompen geest beginnende ondernemers moeten ondersteunen? In plaats daarvan heb ik moeten vaststellen dat een starter met alle benodigde adelbrieven zonder verpinken wordt weggestuurd als een paria. Men zou zich kunnen afvragen of er sowieso wel naar gekeken wordt, laat staan over nagedacht. Ondernemers zijn de motor van de economie? Dan zijn de banken de putten in de weg die gezond ondernemen onmogelijk maken i.p.v. de levensnoodzakelijke brandstof! Vriendelijke groeten van een vechtende starter – http://www.enjo.net – info@be.enjo.net.
Het is natuurlijk open deuren intrappen, maar dat maakt het niet minder waar. Vakbonden leven niet in de 21ste eeuw, de graai-cultuur is nog altijd in opmars en de aandeelhouders dicteren de wet. Vlaanderen, en bij uitbreiding België is niet klaar voor een nieuw soort ondernemen, voor een andere manier van denken.
Met alle respect mevr. Evers, maar de ‘geitenwollensokkenbeweging’ is ook nooit met oplossingen gekomen, ook al heeft ze daar vandaag meer dan ooit de kans toe.
By the way: Erger, wij moeten vandaag helpen de put te delven die jullie gemaakt hebben. Ik hoop dat je bedoelt ‘de put te vullen’…
Een liberaal met rode inborst ? zo zouden er meer mogen zijn
Koppig blijven geloven dat het beter kan ? hahaa, i like !
Dank je Bruno voor het gordijn open te doen. Het wordt eindelijk tijd dat de heilige huisjes van het liberaal denken en het socialisme eens aangepakt worden om eindelijk uit de rompslomp te geraken en aan een echte vernieuwing te beginnen. De burgemeester van London heeft toch gezegd, “hang elke week een bankier op!” Als de spoorweg nog eens staakt, hang daarvan ook een syndicalist op aub! Wordt vervolgd. Ronz Umpire,
“Deciding what not to do is as important as deciding what to do.” — Steve Jobs
Dat de kranslegging op het graf van de Onbekende Ondernemer geannuleerd is zegt al genoeg. Een internet petitie ondertekenen is gemakkelijk vanuit je luie zetel, maar op straat komen is andere koek. Elio en zijn team doen er alles aan om het ondernemerschap te fnuiken. En wat is het resultaat: getwitter, gefacebook en veel gezever. KOM OP STRAAT. Laten we betogen !!! Laten we burgerlijk ongehoorzaam zijn en de zware boetes op BTW achterstallen en dergelijke NIET betalen. Als je dat met zijn allen doet kan er weinig gebeuren. Vluchten hier is niet evident met partner en kinderen. En als we allemaal mécontent zijn wordt het tijd dat we eens gaan betogen. Geen witte, bruine of zwarte mars maar een BLAUWE mars. Want ik hoor niets over al die kleine zelfstandigen met een paar tot 20 werknemers, die elke dag voort ploegen, die hun EIGEN (en niet van fund raisers of wat dan ook) centen in de zaak steken (via rekening courant) om de boel overeind te houden. Ford Genk sluit, wat een verhaal. Die waren al dicht want iedereen dopte al voor 60%. De toeleveranciers die sneuvelen hebben geen stem. En die hun werknemers krijgen geen brugpensioen: een schop onder hun gat en de straat op.
Waar je ook naartoe trekt: mag ik je mjin cv sturen?
Ik zoek dringend een nieuwe uitdaging & je filosofie bevalt me wel.
Beste Bruno,
“Erger, wij moeten vandaag helpen de put te delven die jullie gemaakt hebben.”
Delven = graven. De put hebben de financiers gegraven, dat moeten wij niet meer doen. Wij mogen hem nu delgen = opvullen.
Zouden we niet beter het kortetermijnsysteem in de put gooien en ons bezinnen over een beter systeem, waarbij sustainability belangrijker is dan profitability?
Zo herkenbaar!
Fietsen Bruno, fietsen moet je doen !
Is verhelderend voor lichaam en geest en zal je naar de keuze van je volgend, ongetwijfeld ambitieus, project leiden ,
Succes alvast !
Tom
Beste Bruno,
Mooi geschreven. Jouw Jonge Manager Michael moet nog al geluk hebben gehad met z’n Wijze Mentor.
Je bent wel scherp richting de beurs en de vakbonden maar wel eerlijk. Denk dat iedereen mee moet met zijn of haar tijd en dat dit vaak niet altijd het geval is. Dergelijke omgevingen remmen dus het ondernemen.
Geniet alvast van de kerst periode met de familie en laat ons zeker smullen van nog veel moois!
Bjorn
[…] benoemt Donald Trump tot formateur” behaalde intussen meer dan 10.000 hits en staat na “30 dagen na het vertrek van de CEO van een beursgenoteerde onderneming” op de tweede plaats van de All Time High hitparade van […]
[…] heel veel ratio en weinig emotie. “Wat liep er mis bij RealDolmen?” vraagt hij zich af in die afscheidsbrief. “Niets, alleen wat moeilijk deugdelijk bestuur met als gevolg weinig […]